یکی از مقدمات همدلی؛ همزبانی است. همزبانی به معنایی همراهی کلامی با فرد یا افراد دیگر است. در واقع تفاوت همزبانی با همدلی در عمق و کیفیت آنها نهفته است. یعنی اگر نمی‌توانیم خود را جای دیگری گذاشته و او را از ته قلب درک کنیم؛ دست‌کم به شکل شفاهی و با زبان، همراهی خود با او را نشان دهیم. آسیب‌های جدی در این حوزه، موضوع گُرته‌برداری از زبان‌های بیگانه است. این کار هم به شکل و زیبایی ظاهری زبان آسیب می‌رساند و هم ساختار محتوایی زبان به‌عنوان مهمترین وسیله ارتباطی با دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. برای مثال برخی افراد به‌ویژه در ادارات دولتی، در مواجه با درخواست کمک دیگران به سرعت می‌گویند: «این مشکل شماست.» که ترجمه تحت اللفظی عبارت (It’s your problem) است. این جمله گرته‌برداری از زبان بیگانه است و امروز برخی افراد فکر می‌کنند بیان آن نوعی افتخار بوده و قدرت و توانایی آنان را نمایش می‌دهد!
پرسش ساده‌ای که از چنین افرادی می‌شود این است که: «اگر این مشکل برای شما پیش می‌آید چه کار می‌کردید؟» اگر جواب دهند: «ما هم نمی‌توانستیم کاری انجام دهیم.» پس در واقع به ناتوانی خود اعتراف کرده‌اند و منطقی‌تر بود از ابتدا می‌گفتند: «متأسفانه نمی‌توانم به شما کمک کنم.» همان‌طور که برخی انگلیسی زبان‌ها می‌گویند: (I am sorry I can’t help you) به عبارت دیگر لازم نبود برای فرار از این حقیقت که در برخی موارد ناتوانیم، عقده‌های خود را بر سر طرف مقابل ریخته و بگوییم: «این مشکل شماست!»
اما اگر جواب این باشد که: «ما در چنین وضعیتی می‌توانیم مشکل خود را حل کنیم.» به‌طور تلویحی به معنای این است که: «با وجود اینکه می‌توانیم مشکل را حل کنیم اما چون مشکل، مشکل شماست؛ پس به ما ربطی ندارد.» در چنین حالتی پی‌می‌بریم در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که هنوز قوانین و مقررات شفاف و دقیقی وجود ندارد که دو فرد در وضعیت یکسان به دو راه مختلف کشیده می‌شوند؛ یکی می‌تواند مشکلش را حل کند و دیگری نمی‌تواند!؟ در چنین جامعه‌ای قدرت افراد در حل مشکلاتشان نشانه توانایی آنها نیست؛ نشانه پایمال کردن حقوق دیگران است. به خود قول دهیم از این به بعد، از این عبارت استفاده نکنیم.
برگرفته از: مهر
