پیروزی دونالد ترامپ در سال 2016 میلادی، لذت کامل برای میلیاردر و جمهوری خواه ربه­ کا مرکر[1] بود .به گفته نیویورکر، او بازی رومیزی واقعی ایفای نقشی را به نام “The Machine Learning President” طراحی کرده است تا بتواند شورو هیجان را دوباره زنده کند.در این بازی، هر بازی کن برای خود  هویتی را تعریف و یا تقلید می­ کند و با مقدار مشخصی از پول، قدرت، دسترسی به تکنولوژی و دستور کار وارد بازی می­ شود. دستور کار یا برنامه کاری(platform) گزارش شده شامل موارد زیر است:

انبوه مهاجران غیر قانونی اخراج شده، آزادی تبعیض دینی و مراقبت های بهداشتی و استخدام ،آزادی انکار زنان و بهداشت و درمان و حمایت های شغلی است. اتاق ایفای نقش ثروتمندان امریکا توسط سیستم سیاسی آن کشور کاملا تحت کنترل است.هنگامی که یک گروه چهل نفره از بازیکنان برای اولین بار در ماه فوریه در یک رویداد خصوصی در سانفرانسیسکو یک بازی زنده را به نام “ماشین یادگیری رئیس” انجام دادند، متوجه نشدند که این بازی در صفحات The New Yorker به یادگار نگه داشته می ­شود. در ماه مارس ربه کا مرکر،گروهی از دوستان خود شامل ذی نفعان خاص، نامزد های سیاسی و سازمان های فعال را در مقابل هم برای انجام دورهای بیشتر بازی دور هم جمع می­ کند و به رقابت وا می­ دارد تا بتواند انتخابات ریاست جمهوری را با کمک پول نقد و هوش مصنوعی شبیه سازی نماید .

 هدف بازی این است که بازیکنان در مورد راه های تکنیکی و پولی که بتواند بر انتخابات سال 2020 تأثیر بگذارد، تفکر کنند این تجربه ای است برای کمک به گروه های طرفدار دموکراسی و تقویت دموکراسی در برابر برخی از راه هایی که ممکن است با انتخابات عادلانه تداخل ایجاد کند. بازیکنان در طول بازی به دو گروه دمکرات و جمهوری خواه  و یک گروه با علایق خاص تقسیم می شوند. کاندیداها می ­توانند پول نقد، تکنولوژی و یا تاثیر مستقیم بر بلوک های رای گیری راکسب نموده و تکنولوژی را برای انتقال پیام خود به عموم مردم خریداری کنند. هدف هر فرد پیروزی در انتخابات است که چنین پیش می رود:

 نامزدها ، احزاب وجناحها در هر نوبت، طبق قوانین، تشکل و پیمان­هایی را به منظور افزایش قدرت سیاسی و مشارکت رای دهنده گانشان ایجاد می­ کنند. این کار از طریق “چانه زنی سیاسی”با ” خرید تبلیغات” یا “سرمایه گذاری در تکنولوژی” انجام می­ گیرد. مانند بازیکنان مونوپولی که کارت خزانه انجمن را می­ کشند.  همچنین تلاش می کنند تا از یادگیری دستگاه بهره ببرند. یعنی شانس برنده شدن خود را با استفاده از هوش مصنوعی که توسط الگوریتم ها هدایت می­ شود ، افزایش می ­دهند.طراحان بازی امیدوارند که از این طریق  بتوانند به شفاف سازی، چگونگی همکاری پول و فناوری برای تضعیف دموکراسی، کمک کنند و شهروندان را به این فکر وادارند، که چگونه می توانند جلوی این اتفاق را بگیرند.

منبع: gizmodo.com

[1] Rebekah Mercer